Cannes Lions’ta reklam sektörünün karbon emisyonunun hesaplanması ve azaltılmasına dair çalışmasını aktaran Dr. Felipe Thomaz ile bir araya geldik. Thomaz, “Kendi evimizi temizlemek önceliğimiz olmalı çünkü rekabetçi avantajın geleceği yer burası” diyor.
Pek çok gizli emisyonumuz var. Örneğin, reklamcılığın dijital ayak izi. Cep telefonlarımızda etkileşime girdiğimiz içerikleri düşünelim. Bunların ne kadarı reklam? Hepsi sistemde, veri depolama alanında enerji tüketiyor. Yani reklamcılık ekosistemini mümkün kılan pek çok gizli destek yapısı var ve bulutta olduğu için yokmuş gibi davranmak da kolay. Bulut havada gibi ama aslında ısınan ve soğutmamız gereken bir bilgisayar.
Bu yıl Cannes’ın da odağındaki üretken yapay zekâyı konuşurken, “Bu modelleri eğitmek için ne kadar enerji, ne kadar süre gerekti?” diye de düşünüyorum. “Daha fazla yapay zekâ” diyoruz ama bu bir karbon emisyonu patlamasına yol açacak. Tabii reklamcılık, küresel emisyonda tek başına tarım ve ulaşım kadar yer kaplamıyor ama bu bizi kendi evimizi temizlemekten alıkoymamalı.
Hesaplama kısmı biraz çetrefilli. Yine de genel anlamda, neler yaptığımız ve başkalarının neler yaptıkları hakkında bir fikrimiz olduğunda hesaplamak mümkün.
Şimdi sadece finanse edilen ve reklamı yapılan ile bir kıyas yapabiliyoruz ki bunlar somut ve görünen, bilançolarda olan şeyler. Muhasebecilerin bugünkü kurallara göre “Evet, bu doğru” diyebileceği varlık ve yükümlülükler. Bu açıdan oldukça deterministik: “Hesapladım çünkü görebiliyorum.” Tüm hizmeti, yönlendirmeyi, müşterilerimizi desteklemek ve onların başarısına başarı katmak için yaptıklarımızı düşününce ise bu bizim yaptığımızın sadece bir parçası. Bu yüzden tüm tavsiyelerin, danışmanlıkların ve basit reklam desteklerinin hesaplanması için bağı daha güçlü ele alan yeni bir metodolojiye ihtiyaç var.
Sorumluluk almaya başladığında “Ben şu küçücük kısımdan sorumluyum” deyip büyük parçayı göz ardı edebilirsin ki bu, böyle bir hesaplamanın en büyük hatası. Fazla hesaplayıp “Olan her şey reklamların sonucu ve benim hatam” da diyebilirsin. Eğer karbonla olan ilişkinin tamamını bir reklam maliyeti olarak ekonomiden
çekersen de “Reklamlar kirliliği katlıyor” derler. Sonra da reklam endüstrisinin zarar gördüğünü görürsün çünkü aslında para ve karbonu bir saydın. İnsanların bu ikisini değiş tokuş etmelerine izin veremezsin çünkü o zaman en zengin şirketler “Kirletmeye devam ediyorum çünkü cezayı ödeyebilirim” diyebilirler. Onlara “Sonsuz paran olabilir ama karbon harcamanın sınırı var” dersen bu miktara uymak zorunda kalırlar. Bunu yapmak şu anda zor ama çalışmam da bununla ilgili.
Bence, kendi evimizi temizlemek önceliğimiz olmalı çünkü rekabetçi avantajın geleceği yer burası. Kendimi, içinde bulunduğum pazarlama ekosisteminin hangi alanında olursa olsun rakiplerimden farklılaştırabilirsem, karbon anlamında daha düşük seviyeye inersem kazanırım. Bunun bir domino etkisi yaratacağını, endüstrinin diğer paydaşlarının da aynı eşiğe uyacaklarını düşünüyorum.
Kullanıcı adını ya da e-posta adresini gir. Sana bir e-posta göndereceğiz. Oradaki bağlantıya tıklayarak parolanı sıfırlayabilirsin.
Here you'll find all collections you've created before.
