Canlı olsun ya da olmasın insan haricindeki tüm varlıklar, insana dair özelliklerle benzeştikleri anda komik olabilme potansiyeli kazanırlar. Örneğin, doğada yürüyüş yaparken gördüğünüz sıradan bir ağaç hiç de komik olmayabilir ama ağacın gövdesi ağlayan bir bebeğin yüz ifadesini andırırsa, o sıradan ağaç bir anda komedi unsuruna dönüşüverir.
Hareket potansiyellerinin insana daha yakın olabileceğini iddia edebileceğimiz hayvanların biz insanlara diğer varlıklara kıyasla daha komik gelmesinin nedeni de bu doğrultuda açıklanabilir. Papağanlar da hem doğal hem de insan seslerini taklit edebilmelerinden ötürü bu noktada ayrıcalıklı bir konum elde ederler. Söylenmesi toplum içinde (elbette kültürden kültüre değişebilir) “sakıncalı” olan kelimeleri söylediklerinde daha bir komik gelirler bize. Yine bu yüzdendir ki internette dolanırken küfür eden papağan videolarına sıkça denk gelir ve çoğu zaman da gülmeden edemeyiz.
Aşağıda izleyeceğiniz video da karşılaşmaya alıştığımız o küfürlü papağan video derlemelerinden herhangi biri gibi başlıyor. Videonun ilk saniyelerinde insanın yüzünden gülücükler süzülmesi normal ancak UNICEF‘in izleyiciyi baş başa bıraktığı mesaj, gülmeye biraz ara verip ortak sorunlarımız üzerine kafa yormaya itiyor bizleri: “Kötü muamelenin olduğu evde olan biteni papağanlar böyle hatırlıyorsa, varın bir çocuğun halini siz düşünün. Her dört çocuktan biri ev içi şiddete maruz kalıyor. Şiddetin izleri ise ömür boyu silinmiyor.”
