Gelecekte, 2117 senesindeyiz. Korkulan olmuş, yapay zekâ dünyayı avuçlarının içine alıvermiş. Terk edilmiş şehirlerde iktidar robotlarda. Arabaların bir saniye bile eksik olmadığı caddelerde bölük bölük robotlar geziniyor. Binalar bomboş. Ortalıkta organik herhangi bir şeye rastlamak mümkün değil. Sevgi mi? Sevgiye dair bir umut olduğunu kim, nasıl iddia edebilir?
Yanıtı hemen verelim: Sürüden ayrılan bir robot. Alman süpermarket zinciri Edeka’nın Noel için hazırlanan distopik reklam filminde, devriye sırasında gördüğü film afişi karşısında büyülenen isyankar robot, bölüğünden ayrılıp soluğu terk edilmiş sinemada alıyor. Noel ağacının yanından geçerken, ayağına takılan gazetede gördüğü bir haber dikkatini çekiyor. Filmi bir şekilde izlemeyi başardıktan sonra içi sevgiyle doluyor ama aradığı Noel sıcaklığını bir türlü bulamıyor. İçindeki sevgi umudu onu gazetede gördüğü aileye sürükleyince de aradığı sevgiye kavuşmuş oluyor. İçinde sevgi olmayan kutlama, pek de kutlama değildir ne de olsa.
